Inleiding:
De maatschappij is in transitie richting participatiesamenleving. Eigen kracht, verantwoordelijkheid en zelfregie zijn de (nieuwe) waarden voor een duurzame samenleving. De overheid legt verantwoordelijkheden m.b.t. zorg en welzijn dichter bij de burgers.
Er wordt gewerkt aan het hoog houden van de kwaliteit van gezondheidszorg en ook preventie krijgt een grotere rol, mede onder druk van het groeiend aantal chronische ziek- (t)en, de ongeremde groei van de zorgkosten en het besef dat voorkomen beter is dan genezen. De aandacht voor een gezonde leefstijl groeit, evenals de noodzaak tot beheersing van de zorgkosten.
Paradigmashift
De transitie richting de participatiesamenleving brengt een paradigmashift van "zorgen voor" naar "zorgen dat" teweeg. Daar liggen kansen voor kwaliteitsverbetering, mits de burger/ patiënt (directer) invloed kan uitoefenen op zijn eigen kwaliteit van leven. Dat kan door maatschappelijke participatie (meedoen, meepraten), door goede informatie en educatie. Ook technologische ontwikkelingen bieden steeds meer mogelijkheden voor zorginnovatie en zelfmanagement. De eerstelijnszorg, mede gefaciliteerd door de gemeente, is (als onderdeel van sociale wijkteams), de meest geschikte plek om de burger/ patiënt te empoweren in het voeren van zijn eigen regie.
Passie en compassie
Dat kan de kwaliteit van de zorg èn de (werk)druk ten goede komen en (meer) ruimte bieden aan passie voor het vak van huisarts en compassie met de patiënt. Vandaar de werktitel voor deze notitie. De huisarts en de patiënt gaan een “coschap” aan, als partners, met maatwerk en/of eigen regie van de patiënt over de kwaliteit van leven. En met ruimte voor de mens achter de professional.
Gezondheidszorg nieuwe stijl (?!)
De huisarts, als zelfstandig ondernemer (meestal in een maatschap en/of samenwerkingsverband) begrijpt dat de veranderde behoeften van de patiënten een heldere visie, missie en doelstelling binnen de bedrijfsvoering vereisen, naast de uitvoering van het professionele (medische) vak:
- Taken worden gedifferentieerd en toegewezen aan ondersteunende medewerkers (assistenten,
POH somatiek en ggz, nurse practitioner, praktijkmanager) voor geprotocolleerde zorg en managementtaken.
- e-health toepassingen, gekoppeld aan geautomatiseerde systemen, verlichten de druk op de huisarts (-en praktijk) en stimuleert het zelfmanagement van de (chronische) patiënt.
- als spin in het (www) web (ver)wijst de huisarts de patiënt naar mogelijkheden en ondersteunende voorzieningen en naar betrouwbare informatie(sites).
Doel van deze notitie
Door deskresearch (diverse blogs, notities en beleidsstukken op websites van brancheorganisaties als de LVG , InEen , NHG, e.d.) evenals gesprekken met zorgprofessionals en andere betrokkenen heb ik mij verdiept in de eerstelijnszorg. Als lid van een klankbordgroep voor Heidi Leenaarts, kernteamlid van United by Passion, auteur over de Nieuwe Economie en initiatiefneemster van Netwerk& en Bron voor Leiders, word ik geïnspireerd om de maatschappelijke transitie mede vorm te geven en op zoek te gaan naar een (nieuwe) inspiratiebron voor huisartsen.
Hoe beleeft de huisarts de nieuwe ordening die in de samenleving ontstaat? Is passie een voorwaarde voor het vervullen van het beroep van huisarts om optimaal van waarde te zijn bij deze transformatie? Uit welke bron put de huisarts de benodigde inspiratie en motivatie?
Sommige huisartsen hebben daarover goede ideeën en proberen dat ook in praktijk te brengen. Huisartsen kunnen elkaar inspireren en voeden om hun (transformerende) rol optimaal vorm te geven. Zij kunnen (van) elkaar leren om dat ook in overeenstemming te brengen met hun eigen (diepere) motivaties voor het beroep van huisarts.
Er wordt veel gevraagd van huisartsen, door de overheid, door zorgverzekeraars en ook steeds meer door burgers/patiënten. Er zijn samenwerkingsverbanden van en voor huisartsen/eerstelijns zorg opgericht, die nuttig werk doen, structuur aanbrengen en de belangen van de eerstelijns professionals behartigen. Desondanks lijkt de transformatie maar moeizaam te gaan. Waar ligt dat aan?
Ik stel voor om enkele betrokken en bevlogen professionals uit te nodigen om mee te denken hierover; huisartsen en ook anderen, die hun sporen hebben in de wereld van zorg en welzijn.
Deze notitie is bedoeld als start. Mogelijk leidt het tot een platform: om krachten te bundelen, een voortrekkersrol te vervullen, tot verdere inspiratie en stappen. Kan ik een ondersteunende en stimulerende rol vervullen bij het organiseren van een bron voor huisartsen? Als het van binnenuit komt, heeft het ook meer impact.
Juli 2014
De maatschappij is in transitie richting participatiesamenleving. Eigen kracht, verantwoordelijkheid en zelfregie zijn de (nieuwe) waarden voor een duurzame samenleving. De overheid legt verantwoordelijkheden m.b.t. zorg en welzijn dichter bij de burgers.
Er wordt gewerkt aan het hoog houden van de kwaliteit van gezondheidszorg en ook preventie krijgt een grotere rol, mede onder druk van het groeiend aantal chronische ziek- (t)en, de ongeremde groei van de zorgkosten en het besef dat voorkomen beter is dan genezen. De aandacht voor een gezonde leefstijl groeit, evenals de noodzaak tot beheersing van de zorgkosten.
Paradigmashift
De transitie richting de participatiesamenleving brengt een paradigmashift van "zorgen voor" naar "zorgen dat" teweeg. Daar liggen kansen voor kwaliteitsverbetering, mits de burger/ patiënt (directer) invloed kan uitoefenen op zijn eigen kwaliteit van leven. Dat kan door maatschappelijke participatie (meedoen, meepraten), door goede informatie en educatie. Ook technologische ontwikkelingen bieden steeds meer mogelijkheden voor zorginnovatie en zelfmanagement. De eerstelijnszorg, mede gefaciliteerd door de gemeente, is (als onderdeel van sociale wijkteams), de meest geschikte plek om de burger/ patiënt te empoweren in het voeren van zijn eigen regie.
Passie en compassie
Dat kan de kwaliteit van de zorg èn de (werk)druk ten goede komen en (meer) ruimte bieden aan passie voor het vak van huisarts en compassie met de patiënt. Vandaar de werktitel voor deze notitie. De huisarts en de patiënt gaan een “coschap” aan, als partners, met maatwerk en/of eigen regie van de patiënt over de kwaliteit van leven. En met ruimte voor de mens achter de professional.
Gezondheidszorg nieuwe stijl (?!)
De huisarts, als zelfstandig ondernemer (meestal in een maatschap en/of samenwerkingsverband) begrijpt dat de veranderde behoeften van de patiënten een heldere visie, missie en doelstelling binnen de bedrijfsvoering vereisen, naast de uitvoering van het professionele (medische) vak:
- Taken worden gedifferentieerd en toegewezen aan ondersteunende medewerkers (assistenten,
POH somatiek en ggz, nurse practitioner, praktijkmanager) voor geprotocolleerde zorg en managementtaken.
- e-health toepassingen, gekoppeld aan geautomatiseerde systemen, verlichten de druk op de huisarts (-en praktijk) en stimuleert het zelfmanagement van de (chronische) patiënt.
- als spin in het (www) web (ver)wijst de huisarts de patiënt naar mogelijkheden en ondersteunende voorzieningen en naar betrouwbare informatie(sites).
Doel van deze notitie
Door deskresearch (diverse blogs, notities en beleidsstukken op websites van brancheorganisaties als de LVG , InEen , NHG, e.d.) evenals gesprekken met zorgprofessionals en andere betrokkenen heb ik mij verdiept in de eerstelijnszorg. Als lid van een klankbordgroep voor Heidi Leenaarts, kernteamlid van United by Passion, auteur over de Nieuwe Economie en initiatiefneemster van Netwerk& en Bron voor Leiders, word ik geïnspireerd om de maatschappelijke transitie mede vorm te geven en op zoek te gaan naar een (nieuwe) inspiratiebron voor huisartsen.
Hoe beleeft de huisarts de nieuwe ordening die in de samenleving ontstaat? Is passie een voorwaarde voor het vervullen van het beroep van huisarts om optimaal van waarde te zijn bij deze transformatie? Uit welke bron put de huisarts de benodigde inspiratie en motivatie?
Sommige huisartsen hebben daarover goede ideeën en proberen dat ook in praktijk te brengen. Huisartsen kunnen elkaar inspireren en voeden om hun (transformerende) rol optimaal vorm te geven. Zij kunnen (van) elkaar leren om dat ook in overeenstemming te brengen met hun eigen (diepere) motivaties voor het beroep van huisarts.
Er wordt veel gevraagd van huisartsen, door de overheid, door zorgverzekeraars en ook steeds meer door burgers/patiënten. Er zijn samenwerkingsverbanden van en voor huisartsen/eerstelijns zorg opgericht, die nuttig werk doen, structuur aanbrengen en de belangen van de eerstelijns professionals behartigen. Desondanks lijkt de transformatie maar moeizaam te gaan. Waar ligt dat aan?
Ik stel voor om enkele betrokken en bevlogen professionals uit te nodigen om mee te denken hierover; huisartsen en ook anderen, die hun sporen hebben in de wereld van zorg en welzijn.
Deze notitie is bedoeld als start. Mogelijk leidt het tot een platform: om krachten te bundelen, een voortrekkersrol te vervullen, tot verdere inspiratie en stappen. Kan ik een ondersteunende en stimulerende rol vervullen bij het organiseren van een bron voor huisartsen? Als het van binnenuit komt, heeft het ook meer impact.
Juli 2014